OMOCESTUS VIRIDULUS

Z punktu widzenia zarządzania kadrami skoczkiem nazywana jest osoba, która bardzo często zmienia pracodawców (średnio częściej niż co 2 lata). Przykład takiego pracownika prezentuje poniższe CV.

Firma Okres Stanowisko
ABC 06.2004 – 03.2005 Asystent w dziale controllingu
DEF 04.2005 – 05.2006 Specjalista ds. finansowych
GHI 06.2006 – 12.2006 Koordynator ds. projektów UE
JKL 01.2007 – 03.2007 Specjalista ds. jakości
ŁMN 04.2007 – 12.2008 Kontroler finansowy
OPR 01.2009 – 05.2010 Konsultant

Jakie mogą być motywy tak częstej zmiany pracy? Myślę, że można je podzielić na zewnętrzne i wewnętrzne.

1) Motywy zewnętrzne
- niskie wynagrodzenie
- atmosfera w pracy
- czynniki prywatne (przeprowadzka, dzieci)

2) Motywy wewnętrzne
- znudzenie
- brak celu zawodowego
- nieumiejętność przystosowania się do otoczenia

Skoczkami są na ogół osoby młode, dynamiczne, prowadzące życie bez zobowiązań prywatnych (rodzina) i finansowych (kredyt). Szukają swojej szansy na rynku pracy, badają ten rynek. Nie mają jeszcze sprecyzowanego celu zawodowego więc próbują się odnaleźć metodą prób i błędów w różnych środowiskach. Z drugiej strony chcą się szybko rozwijać i nabywać nowe umiejętności przydatne na rynku pracy.

Jakie mogą być plusy i minusy bycia skoczkiem?

Do plusów zaliczyłbym następujące rzeczy:

1) Różnorodne doświadczenie zawodowe, które może polegać na wykonywaniu wielu czynności/zawodów lub też na wykonywaniu tych samych obowiązków w kilku miejscach pracy.

2) Okazję do podwyższania wynagrodzenia przy każdej zmianie pracy.

3) Dla niektórych jest to ciekawy sposób na życie.

Minusy, które mogą wynikać z bycia skoczkiem:

1) Większość pracodawców niechętnie patrzy na tego typu kandydatów do pracy.

2) W niektórych bankach przebieg kariery zawodowej jest dosyć ważnym czynnikiem przy ubieganiu się o kredyt. Skoczkowie są niezbyt przychylnie traktowani w tego typu sytuacjach.

Jest pewien sposób, który pozwala na zminimalizowanie minusów i „konsumpcję” plusów przy jednoczesnym zachowaniu stylu skoczka. Chodzi mi tutaj mianowicie o freelancerów. Freelancer to osoba prowadząca własną działalność gospodarczą i świadcząca usługi na rzecz innych firm. Od pracownika zatrudnionego na etacie różni go tylko forma umowy zawartej z pracodawcą.

Freelancerzy formalnie pracują cały czas na rzecz jednej (własnej) firmy, świadcząc jednocześnie usługi w różnych okresach czasu dla kilku pracodawców.
Jest to rozwiązanie coraz bardziej popularne w dzisiejszych czasach zwłaszcza, jeśli weźmiemy pod uwagę coraz większą niepewność związaną z pracą „na etacie”.

Myślę, że w przyszłości większa częstotliwość zmiany pracy nie będzie już zjawiskiem negatywnym. Rynek pracy będzie wymuszać na pracownikach tego typu zachowanie. Wpływ na to może mieć coraz większa „zadaniowość” w charakterze naszej pracy oraz konieczność zmian kwalifikacji po to, aby dostosować się do wymogów rynku pracy.